no listener

زندگی غرق در اندوه است لذت زندگی چیست ؟ مادرش میگوید : غرق اندوه شدن سر بر آوردن باز زندگی لحظه ی تلخی ست که صدایت به هواست دخترک گفت : همین ؟! مادرش لب زد و گفت : نه اندوه کم است زندگی شوق و امید است زندگی فهمیدن موضوعی ست که غم و شادی ما دو بال پروازند رفتن و خندیدن رفتن و غم خوردن زندگی درک همین لحظه ی ماست دختر کوچک من زندگی به کام من و تو شیرین است پس بچش از لب آن زندگی گاه تو را شاه کند گاه کنیز رسم دنیا این است پس بخند که بچرخد دنیا به همین خنده ما no listener...

وقت رفتن خورشید است آسمان رنگ باخته طلایی ، آبی ، کمی هم بنفش و لکه های مشکی که در حرکت هستن صدای غار غارشان فضا را پر کرده گویی آخرین مقصدشان آسمان طلایی ست ابر های تکه تکه شده منظره را کامل میکنند نمی توانم لحظه ای از آسمان چشم بردارم چون دیوانگان عقب عقب راه می روم سوز سرما دماغ بزرگم را قرمز کرده هرم نفس هایم شیشه ی عینک را تار میکند اما تنها دیوانه ی این لحظه من نیستم !! کمی جلو تر از من در حرکت است او نیز شیفته ی این تصویر زیباست آخرین پرتوهای خورشید no listener...